დავით ქართველიშვილი: მმართველი პარტია არ არის პრორუსული. ისინი პრაგმატიკოსები არიან, რომლებსაც გულწრფელად აწუხებს თავისი პატარა ერის სუვერენიტეტის შენარჩუნება და მათი შეშფოთება არასამთავრობო ორგანიზაციების შესახებ სავსებით ლეგიტიმურია
„რატომაა შეერთებული შტატები ასეთი წინააღმდეგი გამჭვირვალობის მოთხოვნასთან, რომ მზადაა, საბრძოლო მზადყოფნაში მოიყვანოს თავისი დიპლომატიური იარაღი, რათა საქართველომ უკან გაიწვიოს იგი?“ – წერს „ხალხის ძალის“ წევრი დავით ქართველიშვილი სოციალურ ქსელში.
როგორც ქართველიშვილი აღნიშნავს, არასამთავრობო ორგანიზაციები არ შემოიფარგლებიან ჰუმანიტარული საქმიანობით. ბევრი მათგანი თავისუფლად ეწევა პარტიულ საქმიანობას და ხმამაღლა ეწინააღმდეგება მმართველ პარტიას.
მისივე თქმით, კანონპროექტი ხელს არ შეუშლის უცხოური დაფინანსებით მოქმედ არასამთავრობო ორგანიზაციებს ავადმყოფი ბავშვების მკურნალობაში ან დაზარალებული ქალთა უფლებების დაცვაში. კანონი უბრალოდ მოითხოვს შესაბამისი ჯგუფებიდან გაამჟღავნონ უცხოური დაფინანსება, რათა მათი საშინაო პოლიტიკა გახდეს გამჭვირვალე.
„ჩვენ დღეს გვმართებს „გლობალური ომის პარტიასა“ და ამერიკას შორის საზღვრების გავლება, რადგანაც ის ამერიკა, რომელიც ღმერთის, ოჯახის და საქართველოს მეგობარია – გზაშია, რათა ჩვენთან ერთად გადალახოს ლუციფერის მიერ აღმართული ბარიკადები ნათელსა და ბნელს, სიმართლესა და სიცრუეს შორის და შემოგვიერთდეს უფალში.
უცვლელად გთავაზობთ ჩვენი ამერიკელი მეგობრების შეფასებას საქართველოში მიმდინარე მოვლენებზე და შეადარეთ ის „გ.ო.პ.“-ნიკების ნარატივს:
„აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტმა ცოტა ხნის წინ დაგმო კანონპროექტი, რომლის მიხედვითაც საქართველოს პარლამენტი ემზადება კანონის მისაღებად, რომელიც მოითხოვს არასამთავრობო ორგანიზაციებს, რომლებიც იღებენ თავიანთი დაფინანსების 20 პროცენტზე მეტს უცხოური წყაროებიდან, გაამჟღავნონ ეს ფაქტი. სპიკერმა მეთიუ მილერმა, არც თუ ისე ფარული მუქარით ბრძანა, რომ კანონი „ზეგავლენას მოახდენს საქართველოს ევროკავშირისა და ნატოს მისწრაფებებზე“.
ყველაფერი, რაც საქართველოს ნატო-ში გაწევრიანებას აშორებს, რა თქმა უნდა საყურადღებოა, მაგრამ რატომაა შეერთებული შტატები ასეთი წინააღმდეგი გამჭვირვალობის მოთხოვნასთან, რომ მზადაა საბრძოლო მზადყოფნაში მოიყვანოს თავისი დიპლომატიური იარაღი, რათა საქართველომ უკან გაიწვიოს იგი? კანონპროექტის ოპონენტები მას „რუსულ კანონს“ უწოდებენ და გულისხმობენ, რომ მმართველი პარტია „ქართული ოცნება“ საშინაო პოლიტიკას ვლადიმერ პუტინის საგარეო ჩარევით ახორციელებს. „ქართულ ოცნების“ მისამართით ეს ცილისწამება და შეურაცხყოფა რანაირ თანხვედრაშია პარტიის საკონსტიტუციო ჩანაწერთან ევროკავშირში გაწევრიანებისა და რუსეთის ხელმძღვანელობით ევრაზიულ ეკონომიკურ კავშირში გაწევრიანებაზე უარის თქმის თაობაზე?
ქართული მმართველი პარტია არ არის პრორუსული. ისინი პრაგმატიკოსები არიან, რომლებსაც გულწრფელად აწუხებს თავისი პატარა ერის სუვერენიტეტის შენარჩუნება. და მათი შეშფოთება არასამთავრობო ორგანიზაციების შესახებ, რომლებიც მოქმედებენ როგორც უცხოური გავლენის ინსტრუმენტები, სავსებით ლეგიტიმურია. ალმუტ როხოვანსკის და სოფიკო ჯაფარიძის თქმით, დღეს საქართველოში 25 000 არასამთავრობო ორგანიზაციაა რეგისტრირებული და „ქართული არასამთავრობო ორგანიზაციების დიდ უმრავლესობას საერთოდ არ აქვს ადგილობრივი დაფინანსება“ – მათი დაფინანსება მოდის მსოფლიო ბანკიდან, შეერთებული შტატების საერთაშორისო განვითარების სააგენტოდან ან ჯორჯ სოროსის ღია საზოგადოების ფონდებიდან.
ეს არასამთავრობო ორგანიზაციები არ შემოიფარგლებიან ჰუმანიტარული საქმიანობით. ბევრი მათგანი თავისუფლად ეწევა პარტიულ საქმიანობას და ხმამაღლა ეწინააღმდეგება მმართველ პარტიას. კანონპროექტი ხელს არ შეუშლის უცხოური დაფინანსებით მოქმედ არასამთავრობო ორგანიზაციებს ავადმყოფი ბავშვების მკურნალობაში ან დაზარალებული ქალთა უფლებების დაცვაში. კანონი უბრალოდ მოითხოვს შესაბამისი ჯგუფებიდან გაამჟღავნონ უცხოური დაფინანსება, რათა მათი საშინაო პოლიტიკა გახდეს გამჭვირვალე. არჩევნებში საგარეო ჩარევა ბოლო დროს მტკივნეული ადგილია ჩვენს პოლიტიკაშიც, ასე რომ ქართველებს ამ კომპონენტში ძნელად თუ გავაკვირვებთ”.
აშშ-ის ხელისუფლებაში აი ასეთი ამერიკელების მოსვლის მოლოდინში ვართ, რასაც „გ.ო.პ.“-ნიკები გაშმაგებით ეწინააღმდეგებიან, მათ შორის საქართველოში. გვეყოფა ძალა, სიმტკიცე და მოთმინება ამ გარდაუვალი ცვილებებისა? Why not?“ – წერს დავით ქართველიშვილი.